کوروش اسطوره ای تخیلی

بسم الله الرحمن الرحیم

 

سلام علیکم.

در سال 1971 میلادی، بیش از 2000 سال پس از سقوط امپراتوری هخامنشی، ده ها رهبر جهان بار دیگر در دشت مرکز تخت جمشید گرد آمدند. آنها به دستور محمد رضا شاه پهلوی آمدند، شاه در حال سلطنت ایران و خودش ادعا می‌کرد جانشین ردیف گسترده ای از شاهان پارسی است. بازدیدکنندگان به پذیرایی های پرتجمل مهمان شدند، که شامل بازسازی های پیچیده تاریخی و یک نمایش گسترده آتش بازی در شهر باستانی بود.
همه اینها بخشی از یک جشن بود که به منظور بزرگداشت 2500 امین سالگرد تاسیس امپراتوری توسط کوروش بزرگ، حاکم افسانه ای که در زمان خودش به عنوان شاه چهار گوشه جهان شناخته می شد.
در یک سخنرانی احساسی که در جلو مقبره کورش ایراد شد، پهلوی سلف دریافته اش را به عنوان رهایی بخش خارق‌العاده‌ تاریخ و یکی از نجیب ترین فرزندان بشریت ستود.

با آنکه جشن تخت جمشید ۱۹۷۱ بدون شک یک ترفند ی به منظور حمایت از یک رژیم در حال شکست بود در زنده کردن دوباره اسطوره کورش موفق شد .این افسانه که در طی هزاره ها پرورده شده است بنیانگذارسلسله هخامنشی را رهبر تمام‌عیار و الگویی برای پیروی نسل های بعدی حاکمان به تصویر می‌کشد. این ساختاری است که توسط قرن‌ها روایت تخیلی پروپاگاندا و تمایل به ابداع شاه ایده‌آل شکل گرفته است.این خصوصیات را میتوان در منابعی که در طول تاریخ نوشته شده‌اند از منابع هم عصر کورش تا روایات کلاسیک و کتاب مقدس (عهد عتیق) مشاهده کرد.در طی هزاران سال تصاویر رسم شده توسط این منابع به تدریج با هم ادغام شدند تا تصویری افسانه‌ای و ساختگی از پادشاه به عنوان یک حاکم خردمند و خیرخواه بدون نقص و در عظمت بی بدیل ایجاد کنند.متاسفانه واقعیت کورش بی توجه نسبت به تاریخ تشخیص ناپذیر مبهم شده است.توسط صدها نسل که میکوشیدند تا شاه را طوری شکل دهند که متناسب با روایات عاشقانه خودشان باشد.امروزه هرچند روشن است که آثار شاه باستانی از دریچه ماندگار افسانه کورش به خاطر سپرده شده است.

منبع:

از مقاله کورش افسانه ای :برداشتها و خاطره پادشاه بزرگ 

اندرو گلدشتاین دانشجوی کارشناسی ارشد از مکانیسکبورگ الینویز .او این مقاله را برای دکتر پترسون نوشت ایران باستان در زوال

۲۰۱۹